Correlaat, 1) in de logika heeten c. die begrippen, welke zonder elkaar geen zin hebben, niet zonder elkaar gedacht kunnen worden, b.v. ouders-kinderen, onderwijzer-leerling, oorzaak-gevolg, ziel-lichaam, enz.
— 2) (wisk.). Moet een zekere functie F(x,y,z,..) van eenige veranderlijken (x,y,z,..) maximum zijn, terwijl tusschen x,y,z,.. eenige betrekkingen f1(x,y,z,..) = 0, f2(x,y,z,..) = 0,.. fn(x,y,z,..) = 0 bestaan, dan geeft men van deze betrekkingen rekenschap, door de functie F + ｽ1f1 + ｽ2f2 +ｽnfn te behandelen, alsof er geen voorwaarden waren. De onbepaalde coëfficiënten ｽ heeten naar Lagrange multiplicatoren of correlaten.
