Wat is de betekenis van correlaat?

wat in correlatie staat. iets wat met iets anders in correlatie staat. Voorbeelden: Kunst, religie en filosofie zijn drie niveau's van de absolute geest, dat wil zeggen van de geest die volledig zichzelf begrijpt. Dit gebeurt in de kunst door middel van het zinnelijke aanschouwen, in de religie door middel van het voorstellen en...

[v. Lat. con- en referre, relatum = terug-dragen, op iets terug-voeren] wederzijds betrekkelijk begrippenpaar.

o. wederzijds betrekkelijk begrip, wisselbegrip bv. oud en jong, warm en koud.

is een wiskundige term, die in de waarschijnlijkheidsrekening gebezigd wordt; men noemt nl. twee of meer veranderlijke waarnemingsgrootheden correlaten, indien tussen deze grootheden een zekere afhankelijkheid bestaat (z correlatierekening).

o. wisselbegrip (groot en klein); wederzijds betrekkelijk begrip.

Een begrip hetwelk met een ander in een dusdanig verband staat, dat beide niet zonder elkander kunnen gedacht worden en beide elkander wederzijds aanvullen. „Correlatie” duidt dus de wisselbetrekking aan die er bestaat tusschen bepaalde begrippen.

Correlaat, 1) in de logika heeten c. die begrippen, welke zonder elkaar geen zin hebben, niet zonder elkaar gedacht kunnen worden, b.v. ouders-kinderen, onderwijzer-leerling, oorzaak-gevolg, ziel-lichaam, enz. — 2) (wisk.). Moet een zekere functie F(x,y,z,..) van eenige veranderlijken (x,y,z,..) maximum zijn, terwijl tusschen x,y,z,.. eenige betrek...

I. zn., o. (-laten), begrip waarop een ander begrip betrokken is, wisselbegrip; II. bn., een wisselbegrip zijnde.

o., tweeledig begrip, waarbij het een lid in wisselwerking staat tot het andere.