Centrifugaalpomp - een pomp, welke berust op de werking der centrifugaal- of middelpuntvliedende kracht. Zij bestaat in hoofdzaak uit een van schoepen voorzien rad (waaier), dat zich beweegt binnen een gesloten huis (pomphuis of slakkenhuis). Wordt het rad in draaiende beweging gebracht, dan wordt de vloeistof door de middelpuntvliedende kracht naar buiten geslingerd en komt in het slakkenhuis. De omtrekssnelheid van den waaier (dus middellijn en aantal omw. per minuut), bepaalt in verband met den schoepvorm de te bereiken opvoerhoogte.
De zuigleiding eindigt voor het hart van den waaier; de persbuis wordt op het slakkenhuis aangesloten. Al naarmate de waaier de vloeistof van een of van beide kanten ontvangt, spreekt men van enkele of dubbele instrooming. De opstelling der as kan horizontaal of verticaal zijn. Do aandrijving geschiedt met riemen, direct gekoppelde stoommachines of verbrandingsmotoren, of met electromotoren. Wanneer meerdere waaiers achter elkaar op de as gebracht worden, waarvan de eerste het water toevoert aan de volgende, enz., spreekt men van meerwaaier-pompen of, daar dit in het algemeen de bedoeling heeft een hoogeren druk te bereiken dan met 1 waaier mogelijk is, van hoogedrukpompen. Lagedrukpompen worden o. a. toegepast voor polderbemalingen, rioleeringen, dokken, fabrieksdoeleinden, enz. Hoogedrukpompen voor waterleidingen, mijnen, ketelvoeding, enz. C.’en met electr. aandrijving zijn bij uitstek geschikt voor automatische werking.
