Bourbaki (charles denis sauter) - een Fransch generaal, geb. 22 Apr. 1816 te Pau, kwam in 1836, na de milit. school te St. Cyr afgeloopen te hebben, als onder-luitenant bij de Zouaven. Na snel in rang te zijn opgeklommen, werd hij in 1851 kolonel bij het Ie Zouaven-regiment. In 1854 werd hij brigadegeneraal en onderscheidde zich in den Krim-oorlog aan de Alma, bij Inkerman en bij de bestorming van den Malakoftoren.
In den oorlog tegen Oostenrijk (1859) had hij het bevel over de 3e divisie van het 3e korps (Canrobert) en streed dapper bij Solferino. Later werd hij benoemd tot command. van de Ie garde-divisie en kreeg in 1870, bij het uitbreken van den oorlog tegen Duitschland, het bevel over de garde. Hiermede nam hij deel aan de slagen bij Metz en werd na den slag bij Gravelotte-St.PriVat met zijn korps bij Metz ingesloten. Hij wist echter verkleed te ontsnappen en begaf zich met eene diplomatieke zending naar keizerin Eugenie te Londen. Bij zijn terugkeer in Frankrijk werd hem het bevel opgedragen over het Noorder-leger, dat in de omgeving van Rijssel georganiseerd werd. Daar B., wegens den slechten toestand, waarin dit leger zich bevond, de operatiën niet onmiddellijk aanving, kwam hij in geschil met Gambetta en werd van zijn commando ontheven. Na den terugtocht van het Loire-leger in het begin van Dec. kreeg B. het bevel over het z. g. Ooster-leger (15e, 18e, 20e en 24e Armeekorps), dat in opdracht had bij Besançon te verzamelen, Belfort te ontzetten en daarna den Elzas te heroveren en de verbindingen der Duitschers te bedreigen. Met dit leger rukte B. vooruit en kwam 9 Jan. 1871 bij Villerexel in gevecht met de troepen van den generaal von Werder, die op de Lisaine terugtrok en hier op 15, 16 en 17 Jan. (slag aan de Lisaine) tegen de aanvallen der Franschen stand hield.
Den 18en ving B. den terugtocht aan, daar het Duitsche Zuider-leger, dat onder den generaal von Manteuffel van Gray uit oprukte, hem in linkerflank en rug bedreigde. Ten Zuiden van Besançon versperde dit leger hem den weg, waarna B. trachtte langs de Zwitsersche grens naar Lyon te ontkomen. Door Gambetta met verwijten overladen en voor een verrader gehouden, deed hij 27 Jan. eene poging tot zelfmoord. De wond was niet doodelijk, doch B. moest zijn commando overgeven aan den generaal Clinchant, die 1 Febr. met ongeveer 80.000 volkomen uitgeputte soldaten over de Zwitsersche grenzen ging en daar werd ontwapend. Na zijn herstel kreeg B. in Juli 1871 het commando over het 6e legerkorps en in 1873 dat over het 14e legerkorps (Lyon). Na in 1881 zijn ontslag uit den dienst genomen te hebben, overl. hij 22 Sept. 1897 te Bayonne. Te Pau, zijn geboorteplaats, werd in 1899 een gedenkteeken voor hem opgericht.