Bijtoomen - noemt men vooreerst de lastige gewoonte van sommige paarden om het hoofd zoo sterk te buigen, dat zij de kin tegen de borst drukken, om zich zoo aan de inwerking van het gebit op de lagen (den tandeloozen rand tusschen de haak- of hoektanden en de kiezen) te onttrekken. Paarden met een langen nek, een laag aangezet hoofd, een zwanehals kunnen dit gemakkelijk. Ook noemt men b. elke handeling, waardoor men het bijbuigen van het hoofd bij het paard tracht te verkrijgen b.v. met een bijteugel.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
