Bezichtiging

betekenis & definitie

Bezichtiging. Indien in een burgerlijk rechtsgeding hof of rechtbank, hetzij op verzoek van partijen, hetzij ambtshalve, zulks noodig acht, kan bij vonnis worden bevolen, dat een of meer leden, welke over de zaak hebben gezeten, vergezeld van den griffier, zich zullen begeven op de plaats, welke in oogenschouw moet worden genomen, teneinde haar staat en gelegenheid op te nemen, en daarvan eene akte van bevinding uit te brengen, hetzij alleen, hetzij met behulp van deskundigen. Op gelijke wijze en met gelijk doeleinde kan bij vonnis bevolen worden eene b. van roerende zaken, die niet of bezwaarlijk ter terechtzitting kunnen worden overgebracht (art. 219) Rv. Men spreekt in deze gevallen van gerechtel. plaatsopneming (Fr. „descente”) en b. Ook in eene kantongerechtsprocedure kunnen zij plaats hebben (art. 101 Rv.).