Basen

betekenis & definitie

Basen noemt men in de scheikunde stoffen, die bij electrolytische dissociatie hydroxylionen leveren. Door de reacties op deze ionen kan men ze karakteriseeren. Met zuren vereenigen zij zich tot zouten. De hydroxylionen verbinden zich hierbij met de waterstofionen der zuren tot water. In minder strikten zin noemt men ook ammonia en de verbindingen, die hiervan zijn afgeleid, b., daar zij, in water opgelost, hieruit hydroxylionen vrijmaken. Men onderscheidt naar haar zurigheid 1-, 2- en meerzurige basen. De hydroxyden der alkalimetalen zijn eenzurige basen, die der aardalkaliën tweez., die van het aluminium, ijzer, chroom enz. zijn driez. en van het thorium vierz. Behalve de hydroxyden van de alkaliën en aardalkaliën zijn de meeste zeer weinig oplosbaar. Naar de mate van dissociatie onderscheidt men de basen nog naar haar sterkte als sterke en zwakke basen.