m. (-ken),
1. met paardeharen bespannen, aan de uiteinden omgebogen stok om een strijkinstrument mee te bespelen (e);
2. stok waarmee een maat wordt afgestreken; (zegsw.) er blijft veel aan de — hangen, er verdwijnt veel bij de tussenpersonen.(e) De stroefheid van de haren wordt door middel van hars vergroot. De ‘slof’ (afzonderlijk beweegbaar blokje voor bevestiging van de haren) bestaat sinds de 16e eeuw; de schroef om de spanning te regelen sinds ca. 1700. De strijkstok was vóór 1650 enigszins boogvormig en werd daarna recht. Hij kreeg ca. 1780 een enigszins holstaande vorm en zijn actuele lengte stijfheid en gewichtsverdeling. Voor strijkstokken wordt m.n. pernambuco gebruikt.
