v./m. (-en), de munt die uit hoofde van een vastgesteld metaalgehalte de norm is van een zgn. metallieke standaard.
(e) Standaardmunten zijn onbeperkt wettig betaalmiddel en kunnen vrij worden aangemunt; in de praktijk worden zij doorgaans door een gespecialiseerde instelling tegen vergoeding van kosten geslagen voor de overheid, op eigen initiatief of in opdracht van particulieren. Voorbeeld: het Ned. gouden tientje tijdens de gouden standaard.
