v. (-en), (germ.) hoeveelheid springstof aangebracht voor het vernielen van bovengrondse constructies, ook in een (hand)granaat.
(e) De explosie van een springlading, aangebracht in (de nabijheid van) een te vernietigen object, wordt meestal ingeleid met behulp van een slagpijpje, slagsnoer of een ander springmiddel. De bekendste typen springlading zijn mijnen, blokjes trotyl en staafjes kneedspringstof. →springstof.
