stemming vastgesteld door Pythagoras (6e eeuw v.C.), waarbij alle intervallen worden berekend vanuit de trillingsgetallenverhoudingen van het reine octaaf (1:2) en de reine kwint (2:3). In deze berekening ontstaat er een verschil tussen de diatonische halve toonsafstand (limma) en de chromatische halve toonsafstand (apotome).
Dit verschil is gelijk aan de →pythagoreïsche komma. In de →evenredig zwevende temperatuur is dit verschil (het onderscheid b.v. tussen de reine fis en de reine ges) verwaarloosd.
