stemming vastgesteld door Pythagoras (6e eeuw v.C.), waarbij alle intervallen worden berekend vanuit de trillingsgetallenverhoudingen van het reine octaaf (1:2) en de reine kwint (2:3). In deze berekening ontstaat er een verschil tussen de diatonische halve toonsafstand (limma) en de chromatische halve toonsafstand (apotome).
Dit verschil is gelijk aan de pythagoreïsche komma. In de evenredig zwevende temperatuur is dit verschil (het onderscheid b.v. tussen de reine fis en de reine ges) verwaarloosd.
