[<Pluto], o., chemisch element, symbool Pu.
(e) Plutonium is een zilverachtig metaal, dat door oxidatie oranje kleurt. Alle isotopen zijn radioactief en kunstmatig verkregen. In uraniumertsen vindt men sporen 239Pu. Het hoort in de actinidenreeks van het →periodiek systeem en is het tweede der →transuranen. Het meest voorkomende isotoop is 244Pu. Het in atoomwapens toegepaste 239Pu heeft een halveringstijd van 24,4 jaar.
Plutonium ontstaat door uranium met langzame neutronen te beschieten: deze neutronen worden door de kern van het uraniumatoom opgenomen de nieuw gevormde kern splitst tweemaal een elektron af, en er vormt zich een atoomkern met lading 94 en massa 239, d.i. de kern van het plutoniumatoom. De plutoniumkernen vallen op de duur weer uiteen onder uitzending van alfadeeltjes, en gaan daarbij over in uranium (92, 235). Plutoniumkernen kunnen door langzame neutronen gemakkelijk tot splijting worden gebracht. Daar het bovendien in grotere hoeveelheden beschikbaar is, is het een van de belangrijkste der transuranen i.v.m. het winnen van kernenergie en de fabricage van nucleaire wapens. Een kilogram plutonium komt overeen met 22 mln. kilowattuur.
