[Fr., bewener], m. (-s), (beeldende kunst) ben. voor beelden van personen die de klacht om de dode symboliseren, meestal aangebracht langs de zijden van een tombe of sarcofaag.
(e) De pleurants komen vooral sinds de 14e eeuw voor, met name in Bourgondië. De rouw en het verdriet die in de pleurants werden uitgedrukt, werden allengs meer geaccentueerd door de figuren te hullen in lange mantels met overhuivende kappen. Bekend zijn de pleurants van Claus Sluter, o.a. voor de graftombe van Filips de Stoute te Dijon.
