(PVV), Belg. politieke partij, opgericht in 1961 als vernieuwing en verruiming van de vm. Liberale Partij.
De vernieuwing lag vooral in het afleggen van het oude antiklerikalisme, in filosofische en religieuze verdraagzaamheid, en in het aanvaarden van schoolvrede op basis van het Schoolpad. De verkiezingen van 1965 brachten de PVV 48 (+28) zetels in de Kamer en 40 (+23) in de Senaat; in 1969 werden dat resp. 47 en 37 zetels. De PVV bleef aanvankelijk gehecht aan het unitaire België, maar kon dit standpunt niet handhaven. Sinds 1969 opereert de Vlaamse PVV onafhankelijk van haar Waalse zusterpartij, de Parti pour la Liberté et le Progrès (PLP) die later opging in de Parti pour les Réformes et la Liberté en Wallonië (PRLW). De PVV werd achtereenvolgens geleid door O.Vanaudenhove (1961-69), P.Descamps (1969-71), W.de Clercq (1971—73) en F.Grootjans (1973-77) en W.de Clercq (vanaf 1977). De PVV haalde bij de Kamerverkiezingen van 1978 22 zetels (1977:17), de Waalse tak haalde er 15 (1977: 16).
LITT. G.Albert, Vijftig jaar liberalisme in Vlaanderen (1963).
