(kwelde, heeft gekweld),
1. lichamelijk pijn aandoen, martelen: dieren —; (oneig.) zijn hersens —, zich afpijnigen, afmatten met naar de oplossing van iets te zoeken;
2. sterk hinderen, plagen, lastig vallen, lichamelijk of geestelijk leed of ongemak veroorzaken, zowel van zaken als van personen gezegd: de dorst kwelt hem; door angst gekweld worden; kwel mij niet langer met je vragen;
3. niet met rust laten, de gemoedsrust roven: kwellende problemen; zich -, zich het hoofd breken.
