v., het absoluut vastleggen van een kleur door middel van drie getallen (trichromatische coördinaten).
(e) De kleurmeting van een lichtsoort gebeurt (zowel het direct van een lichtbron uitgaande licht, als ook het door een vlakje teruggekaatste licht) door in een kleuratlas uit de alle daarin voorkomende kleurmonsters datgene uit te zoeken dat het best bij het gegeven licht past. Als in die atlas overal de drie coördinaten vermeld staan, is de bepaling gereed. Een tweede methode maakt gebruik van een trichromatische colorimeter. Hierbij worden regelbare hoeveelheden van drie grondkleuren op een zelfde plaats bij elkaar gebracht, en daardoor additief gemengd (→kleur). Men regelt de hoeveelheden van deze drie kleuren zodanig, dat de kleurindruk van het mengsel gelijk is aan die van de te onderzoeken kleur. Beide methoden zijn subjectief.
Een andere waarnemer kan tot afwijkende uitkomsten komen. Er bestaan ook objectieve methoden voor kleurmeting, b.v. door het te onderzoeken licht spectraal te ontleden, van elk der onderdelen de intensiteit meten, en dan met ingewikkelde berekeningen hieruit de kleurcoördinaten bepalen. Ook kent men de driefotocellenmethode, waarbij het oog vervangen wordt door drie fotocellen met verschillende, nauwkeurig omschreven spectrale gevoeligheden.
