v./m. (-en), deel van de ruimte, waar geen lichtstralen, afkomstig van een lichtbron van zekere uitgebreidheid, kunnen doordringen, doordat zich een of ander lichaam op de weg van de stralen bevindt.
(e) Van de kernschaduw is te onderscheiden de bijschaduw of halfschaduw, waar lichtstralen van een deel der lichtbron afkomstig kunnen doordringen. Is de lichtbron als puntvormig te beschouwen, dan vervalt dit onderscheid. Tengevolge van buiging van het licht dringt in werkelijkheid wel enig licht door binnen de kernschaduw.
