[→Lat.], v.,
1. de rechterlijke macht, zowel zittende als staande magistratuur (rechters en officier van justitie): de — stelt een onderzoek in; met de in aanraking komen;
2. het rechtswezen: minister, Ministerie van Justitie; ook als verkorting voor het laatste;
3. rechtspraak, in het bijzonder strafrechtspraak en strafvervolging: het beleid van de —; het paleis van —, het gebouw waar een rechterlijk college zetelt, gerechtsgebouw.
