[→Lat. industria, vlijt], v. (-ën),
1. nijverheid, dat deel van de maatschappelijke voortbrenging dat bedrijven omvat die gronden hulpstoffen beof verwerken tot halffabrikaten of eindprodukten (e);
2. een bepaald bedrijf: de scheepsbouw was eens een bloeiende -.
(e) De goederen die door de industrie worden geleverd, kunnen voor directe consumptie worden aangewend (consumptiegoederenindustrie) of als hulpmiddel dienen bij de produktie van andere goederen en diensten (produktiemiddelenindustrie). Soms beperkt men het begrip tot de fabrieksmatige produktie (→fabriek). Ook wordt soms de delfstofwinning (mijnbouw e.d.) tot de industrie gerekend. Hoewel de grondstofwinning als zodanig doorgaans niet tot de industrie wordt gerekend, geschiedt dit wel als de grondstofwinning direct daarna via een complex produktieapparaat wordt verwerkt. De industrie wordt ook wel aangeduid als de secundaire sector.
