Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 27-06-2020

hepatitis

betekenis & definitie

v., leverontsteking, m.n. de door een virus veroorzaakte vorm.

(e) Er zijn twee hoofdvormen: de serumhepatitis en de epidemische of infectieuze hepatitis (hepatitis infectiosa). Deze laatste ziekte kan nagenoeg ongemerkt verlopen, maar ook binnen enkele maanden tot de dood voeren door zgn. massieve levernecrose. Er zijn allerlei overgangen. Hepatitis komt vooral voor bij kinderen en jeugdige volwassenen, soms in kleine epidemieën. De incubatietijd bedraagt 2-6 weken. Het →hepatitisvirus kan in het bloed aanwezig zijn zondergeelzucht, het belangrijkste symptoom van de ziekte, te veroorzaken.

Het virus wordt met de ontlasting uitgescheiden, en is ook in het bloed aantoonbaar. De besmetting vindt plaats via de mond. De symptomen zijn gradueel zeer wisselend, en bestaan vooral uit koorts, een gevoel van ziek zijn, gebrek aan eetlust, misselijkheid, en soms geelzucht. Geïsoleerde (niet tijdens een epidemie optredende) gevallen zonder geelzucht worden dus vaak niet als hepatitis herkend. Het begin is vrij plotseling, in tegenstelling tot de serumhepatitis, die trouwens ook een veel langere incubatietijd heeft: 2-4 maanden. Bij ontbreken van geelzucht kan de infectie worden aangetoond doordat het gehalte aan bepaalde enzymen (transaminasen) in het bloed hoger is dan normaal.

De infectieuze hepatitis was tot voor kort een veel frequentere ziekte dan de serumhepatitis, maar het verschil wordt steeds kleiner. Er is geen specifieke behandeling bekend. Een aparte vorm van hepatitis is de →gele koorts.

DIERGENEESKUNDE. Hepatitis contagiosa canis is een door een virus veroorzaakte infectieziekte van de hond die ook wel ziekte van Rubarth heet of besmettelijke leverontsteking. Honden van alle leeftijden zijn vatbaar voor de infectie. De ziekte heeft heel vaak een kwaadaardig tot dodelijk verloop. De verschijnselen zijn: koorts, oogen neusuitvloeiing, lusteloosheid en slechte voedselopname. Deze tekenen kunnen ook verward worden met de symptomen van hondeziekte.

Directe diergeneeskundige hulp is dringend gewenst. De beste afweer is de preventieve inenting met een vaccin dat meestal gecombineerd wordt met het hondeziektevaccin. Urine, feces, oogen neusuitvloeiing van zieke honden brengen de infectie over op gezonde dieren. Ook indirecte besmetting wordt geconstateerd.

< >