[Fr., liggend], m. (-en), in de beeldhouwkunst term voor een liggende figuur, m.n. de gestalte van een overledene op een graftombe.
(e) De gisant, uitgestrekt op de grafplaat, was in de 14e—15e eeuw een geiiefde uitbeeldingswijze. litt. J.F.Noël en P.Jahan, Les gisants (1949).
