o. (-en), strijd, worsteling, een vijandelijke ontmoeting: een hevig, een bloedig —; (soldaten) buiten — stellen, doden of zó verwonden dat zij niet meer aan de strijd kunnen deelnemen; ook wel van schepen gezegd; (in tegenst. tot veldslag) een strijd waaraan slechts een paar afdelingen van een leger deelnemen.
(e) In de krijgskunde wordt onderscheid gemaakt tussen b.v. het ontmoetingsgevecht, het verdedigend gevecht en het vertragend gevecht.
