Synoniem van gevecht

gevecht - het gedurende enige tijd vechten van twee of meer personen, partijen of dieren. Synoniemen: krachtmeting en kamp (een archaïsme). Oorlogsschepen die niet meer aan de formatie (kunnen) vasthouden en verwikkeld raken in een gevecht van schip tegen schip, zijn betrokken in een melée. Een duel, tweegevecht of, met een archaïsme, tweekamp wordt uitgevochten door twee personen, op initiatief van iemand die zich beledigd achtte. Bij een vechtpartij of, informeel, knokpartij of kloppartij zijn ten minste twee of meer personen vechtende; ze gebruiken hierbij geen vuurwapens. Helemaal zonder wapens komt men tot een handgemeen; bij een steekpartij vecht men met steekwapens. Gevechten op kleine schaal, zoals tussen voorposten van twee of meer legers, noemen we schermutselingen. Een slag of veldslag is daarentegen een grootscheeps (militair) gevecht; uit een slijtageslag, die lang duurt, komt de partij met de grootste reserves als winnaar te voorschijn. Kleiner dan een veldslag is het eveneens militaire treffen. Mens vecht tegen dier, in casu een stier, bij een stieregevecht, dat tot vermaak dient. Minder gebruikelijk is het synoniem tauromachie. In Spanje heten stiergevechten corrida's.

Zie: strijd; wedstrijd.

Strijd heeft de ruimste beteekenis, het beduidt in het algemeen de botsing van twee of meer in tegengestelde richtingen werkende krachten. De strijd der elementen. Tweestrijd (inwendige strijd, b.v. tusschen verleiding en plichtbesef). Een woordenstrijd. Een pennestrijd. Een kampstrijd is een strijd waarin twee partijen om een bepaald doel de zege trachten te verkrijgen, hierbij wordt in het midden gelaten van welke wapenen zij zich bedienen. Bij worstelstrijd heeft het strijden plaats door worstelen en is het de toeleg den tegenstander neder te werpen; figuurlijk heeft het de beteekenis van hevigen strijd. Terwijl strijd overigens het aantal strijders van beide zijden onbepaald laat, wordt er bij worstelstrijd uit den aard der zaak slechts aan twee gedacht. Een kamp is een strijd waarbij groote krachtsinspanning plaats heeft en groote moeilijkheden te overwinnen zijn. Hij had een zwaren kamp met zichzelf. Over het algemeen hoort men kamp meer in hoogeren stijl gebruiken dan in de taal van het dagelijksch leven. Gevecht buiten samenstelling (als voor¬postengevecht, straatgevecht, tweegevecht) wordt enkel gebezigd van een geregelden strijd met oorlogswapenen tusschen vijandelijke legerbenden of schepen: in samenstelling kan het de algemeene beteekenis hebben. Neemt een geheel leger of eene geheele vloot aan den strijd deel, dan draagt deze den naam van slag. Veldslag; zeeslag. Schermutseling eindelijk is een on¬geregeld gevecht tusschen kleine afdeelingen soldaten, zooals dat bij ver¬kenning, patrouilles, enz. plaats grijpt. Duel waarvoor het hollandsche tweegevecht zelden gehoord wordt, is een strijd tusschen twee personen, meestal met pistool of degen volgens bepaalde regels.

gevecht - zelfstandig naamwoord
uitspraak: ge-vecht

1. het elkaar met vuisten of wapens te lijf gaan
♢ bij dat gevecht is hij gewond geraakt
1. een gevecht op leven en dood
[het ging erom of je bleef leven of niet]

Zelfstandig naamwoord: ge-vecht
het gevecht
de gevechten
het gevechtje

Synoniemen
vechtpartij