geprononceerd

betekenis & definitie

bn. en bw., 1. duidelijk uitkomend, sprekend: geprononceerde trekken, gelaatstrekken die duidelijk een karakter, of het ras waartoe de drager behoort, doen uitkomen; zij heeft een geprononceerde wipneus; een karakter; een geprononceerde meerderheid, een besliste, niet twijfelachtige meerderheid; 2. bw., bepaald, uitgesproken: zij is — lelijk.