(Lat.: Evangelium veritatis), deel van een codex die behoort tot de Koptische geschriften die ca.1945 inEgypte (bij NagHammad) gevonden werden (een duizendtal pagina’s bevattende, ca. 48 geschriften, vrijwel alle tot dan toe onbekend). Waarschijnlijk werd het Evangelie der waarheid uit het Grieks vertaald en stamt het oorspronkelijke geschrift uit midden 2e eeuw.
Het is waarschijnlijk van de hand van Valentinus, mogelijk geschreven ca. 140. Het wordt eenmaal door lrenaios genoemd, zonder dat echter citaten gegeven worden. In vorm komt het niet overeen meteen van de canonieke of apokriefe evangeliën. Het is meer een beschouwing over de vraag, hoe de mens, die God vergeten is, door de ware kennis tot God terugkeert. Het veronderstelt vrijwel het gehele NT als boek van de kerk ca. 150 reeds aanwezig (ook het evangelie van Johannes). Het Evangelie der waarheid is vooral in psychologisch opzicht belangrijk, omdat het een vorm van antieke ‘bevindelijkheid’ geeft.
Uitgave: door M.Malinine, H.Puech en G. Quispel (1956; suppl. 1961).LITT. G.Quispel, H.Puech en W.G.van Unnik, The Jung-Codex (1955); W.G.van Unnik, Openbaringen uit Egyptisch zand (1958); J.Zandee, Het evangelie der waarheid (1965); J.Ménard, L’évangile de vérité (1972).
