(het accent wisselt), bn. (-er, -st),
1. niet bekend, die of wat men niet kent, vreemd: een on'bekend persoon; het adres was van eenon'bekende hand; de schenker wenst onbekend' te blijven, wil niet dat zijn naam genoemd wordt; (spr.) onbekend' maakt onbemind, wie men niet kent, heeft men niet lief, wat men niet kent, daar houdt men niet van;
2. aan niemand bekend (althans in de voorstelling van de spreker): het geboortejaar van Van Maerlant is —; (in beperkter opvatting) niet bereisd of bezocht: on'bekende streken; ergens niet voorkomend: dit gebruik is bij ons -;
3. geen naam gemaakt hebbend: jong en —; een onbekende grootheid, een onbekend figuur (op een bepaald gebied), ook wel ironisch gebruikt;
4. (wiskunde) gezocht of berekend moetende worden uit gegeven grootheden;
5. niet kennend of wetend: onbekend' met iets zijn, het niet kennen of weten; niet tot iemands kennis gebracht: ergens onbekend' zijn, er de weg niet weten; niet vertrouwd: dat werk is mij nog —; de naam komt mij niet onbekend' voor, ik meen die wel eens gehoord te hebben.
