advocaat-consistoriaal - advocaat'-consistoriaal', m. (-caten-consistoriaal), in de Rooms-Katholieke Kerk een lid van het zeer oude college van advocaten, waarschijnlijk aan het einde van de 6e eeuw al ontstaan.
Aanvankelijk zeven in getal bracht Sixtus IV hun aantal in 1471 op twaalf. In de eerste tijden traden zij op als pleiters in zaken, die in het consistorie (vergadering van de paus met de kardinalen) behandeld werden. Zij kregen in de loop van de tijden talrijke privileges (in 1587 b.v. het rectoraat van de universiteit van Rome). Thans zijn deze twaalf (op één na allen leken) het opperste college van advocaten met adviserende functies in disciplinaire procedures bij de Rota en de Apostolische Signatuur; zij bezitten het exclusieve recht om het pallium te vragen voor metropolieten, aartsbisschoppen en bisschoppen, om in een openbaar consistorie heilig- en zaligverklaringen te bepleiten; bovendien hebben zij het recht om zonder voorafgaande goedkeuring van de desbetreffende bisschop als advocaat te pleiten bij huwelijksprocessen, waar dan ook aanhangig gemaakt. De advocaten-consistoriaal maken deel uit van de Capella Pontificia.
