abyssaal' [Gr. abussos, bodemloos], bn., wat betrekking heeft op verschijnselen in de diepte van de aardkorst, of in de diepzee.
DIERGEOGRAFIE.
Hier duidt abyssaal het biochoor van de diepzee aan. Dit biochoor strekt zich uit over ca. 75 % van de totale oceaanbekkens en reikt van ca. —1000 m tot de oceaanbodem (gemiddelde diepte: 4-5 km). Er heerst een temperatuur van 0-4 °C en het is er altijd donker. Ook bestaat er geen planteleven in de diepzee. De fysische omstandigheden in het abyssaal zijn zeer constant en er schijnen geen sterke barrières te bestaan voor de verspreiding van dieren. Toch wordt het abyssaal wel ingedeeld in een aantal regio’s, voornamelijk samenvallend met de grote oceaanbekkens, met hierin elk weer een aantal subregio’s, b.v. de Arctische diepzee, die van de diepzee van de Atlantische Oceaan wordt gescheiden door de Wyville-Thompson Rug. De meeste diersoorten echter hebben waarschijnlijk een wereldwijde verspreiding.
De kennis van de diepzeefauna is nog lang niet volledig te noemen i.v.m. technische moeilijkheden en hoge kosten bij het bemonsteren; de indeling in regio’s is dus zeer voorlopig. Een andere indeling van het abyssaal is die in het abysso-pelagiaal, de dieren die vrij bewegen in de diepzee, en het abysso-benthaal, de dieren die gebonden zijn aan de bodem in de diepzee. GEOLOGIE. In de geologie noemt men abyssaal het deel van de oceaanbodem dat tussen 3000 en 6000 m diepte ligt. Sedimenten op deze diepte afgezet, zijn in het algemeen kalkarm door oplossing van de kalk in het hier door hoge druk en lage temperatuur koolzuurrijke water. De sedimenten worden op deze diepten zeer gelijkmatig afgezet, waardoor de zgn. abyssale vlakten ontstaan.
