abstracte fotografie, de fotografische registratie van vormen en toonwaarden (bij kleurenfotografie kleurtinten) met gedeeltelijke of totale verwaarlozing van de inhoud van de voorstelling; de vormgeving is tegelijk de voorstelling.
Deze vorm van fotografie wordt bereikt door toepassing van verschillende methoden, vaak in combinatie, zoals speciale opnametechnieken (draaiopnamen, stroboscoopeffecten, bepaalde voorzetlenzen e.d.), speciale donkere kamer-technieken (b.v. dubbelbelichting, fotogrammen, gebruik van rasters), het opzettelijk gebruiken van eigenlijk verkeerd of van speciaal filmmateriaal (zoals daglichtfilm bij kunstlicht of omgekeerd), bepaalde filtermethoden bij kleurenfotografie. Alvin Langdon Coburn (*1882) was de eerste die bewust abstracte foto's, zgn. vortographs (objecten gefotografeerd in het midden van drie spiegels) maakte (1917). Thomas Eakins (1844-1916) gaf al eerder in foto's beweging weer. In 1918 maakte Christian Schad, lid van de Dadagroep in Zürich, zijn schadographs. Belangrijke experimentatoren waren Man Ray en Moholy-Nagy. Man Ray maakte zijn zgn. rayographs, een soort fotogrammen. Na 1945 ondervond de abstracte fotografie een toenemende belangstelling. Ook de technische ontwikkeling gaf ruimer mogelijkheden tot het creëren van abstracte beelden. LITT. H.Hajek-Halke, Experimentelle Fotografie (1955).
