aan'sluitingsmethode, v. (-n), in de landmeetkunde gebruikte methode om de coördinaten van gemeten punten in een voorlopig coördinatenstelsel zijn berekend, te herleiden (aansluiten) tot coördinaten in een definitief coördinatenstelsel.
Voor de toepassing van aansluitingsmethoden is het noodzakelijk dat van de zgn. aansluitingspunten (tenminste twee in aantal) in beide stelsels de coördinaten bekend zijn. De aansluiting vindt dan plaats door verschuiving, vergroting of verdraaiing van het voorlopige stelsel. Omdat de vorm van het stelsel ongewijzigd blijft, spreekt men van gelijkvormigheidstransformatie.
Een belangrijk motief voor de toepassing van aansluitingsmethoden ligt in de omstandigheid, dat in de 19e eeuw vele plaatselijke coördinaatsystemen werden toegepast. Pas later zijn metingen verricht die het mogelijk maakten voor het gehele land één coördinatenstelsel te gebruiken (triangulatie)’.
