culmineren

betekenis & definitie

het toppunt bereiken

uitspraak
[kul-mie-nee-ruhn]

citaat
"'Er is een grote vrijheid van spreken binnen mijn partij, maar er is geen vrijheid om anderen te chanteren.' Dat heeft N-VA-ondervoorzitter Sander Loones gezegd in BEL10 op Radio 1. (...) Vuye en Wouters gaven afgelopen weekend een opgemerkt interview in De Morgen. (...) Het incident culmineerde woensdagmiddag in het (zelfgekozen) ontslag van Vuye en Wouters."
Bron: woordfeit
Culmineren komt van het Franse culminer. Het gaat terug op het Latijnse woord culmen, dat 'hoogste punt, kruin, top' betekent en verwant is met columna 'kolom, pilaar, zuil'.
Aanvankelijk werd culmineren gebruikt wanneer een hemellichaam zijn hoogste stand bereikte. In de loop van de tijd werd het woord hoe langer hoe meer figuurlijk gebruikt voor 'het toppunt bereiken'.