(Gr. Asklepios), Griekse god der geneeskunde, zoon van Apollo en Coronis.
De oudste Griekse letterkunde kent hem niet als god, maar als een Thessalische heros. Bij Homeros is Asclepius de vorst van Trikke in Thessahë, vader van Podalirius en Machaon,die geneesheren zijn in het Griekse leger voor Troje (Hom. Ilias II, 731; IV, 194). Hij zou door zijn vader Apollo aan Chiron zijn toevertrouwd, die hem opvoedde en de geneeskunde leerde. Hij was zulk een dankbare leerling, dat hij niet alleen zieken kon genezen, doch zelfs doden weer ten leven wekte. Zeus werd hierop afgunstig en doodde Asclepius met zijn bliksem. Later werd Asclepius als de genezende god algemeen in Griekenland vereerd. Zijn cultus verbreidde zich vanuit Epidaurus, waar zich zijn voornaamste heiligdom bevond. Men legde de zieken te slapen in de tempel, waar dc god hen in de slaap verscheen en genas, of in een visioen het juiste geneesmiddel aangaf. Rondom de tempel ontstond een complex van gebouwen en o.a. het prachtige theater dat het best bewaarde theater der oudheid is.
In het domein eerde men ook slangen, dieren die bijzonder aan de god gewijd waren daar zij het symbool zijn van de zich steeds vernieuwende levenskracht. Door praktische ervaring met de vele patiënten die in Epidaurus genezing zochten, wisten de priesters van het tempeldomein op den duur een diagnose te stellen, en geneesmiddelen aan te wenden, zodat Epidaurus en andere plaatsen van de Asclepiusdienst, zoals met name het eiland Cos, centra werden van waaruit de Griekse medische wetenschap zich ontwikkelde. Toen ca. 280 v.C. een pestziekte stad en land van Rome teisterde, werd op advies der Sibyllijnse boeken een gezantschap naar Epidaurus gezonden om Asclepius naar Rome te brengen. In de gedaante van zijn heilig dier de slang, kwam deze naar Rome, waar hij zich het Tibereiland tot verblijfplaats koos, en als Aesculapius door dc Romeinen werd vereerd (Ov.XV,622 e.v.)ICONOGRAFIE De god wordt voorgestcld als een goedig, bejaard man met een baard; staf en slang zijn zijn attributen. Hij is vooral in de beeldhouwkunst uitgebeeld, het is bekend dat beroemde beeldhouwers zoals Alcamenes en Scopas Asclepiusbcelden hebben vervaardigd.
Vage copieën naar het werk van Alcamenes bevinden zich in Berlijn en Napels. Zij stellen de god staande voor, de mantel om de linkerschouder geslagen, de rechterarm en schouder ontbloot. Hij steunt op een staf waar zich een slang omheen kronkelt; welige haardos en volle baard doen de kop enigszins op die van Zeus gelijken. Voorts ziet men Asclepius op zeer vele votiefreliëfs en munten. Van het beeld in de tempel van Epidaurus, door Thrasymedes (4de eeuw v. C.) vervaardigd uit goud en ivoor, is niets bewaard gebleven. In de Middeleeuwen dienen soms afbeeldingen van Asclepius als verluchting van medicijnboeken. In de renaissance ziet men in manuscripten soms Asclepius als apotheker.
Zie Apollo, Coronis, Podalirius, Machaon, Chiron, Epidaurus, Sibyllijns
