(Gr. Askalaphos),
1. koning van Orchomenus, zoon van Ares en Astyoche (1). Hij nam deel aan de Argonautentocht en sneuvelde later voor Troje (Hom. Ilias XIII, 518).
2. Zoon van Acheron en Orphne. Verried Persephone, toen zij in de onderwereld van een granaatappel had gegeten, hetgeen haar verboden was. Als straf werd Ascalaphus in een nachtuil veranderd (Ov. V, 534 e.v.).
Zie Ares, Astyoche, Acheron, Orphne, Persephone
