1. De edele dochter van korting Oedipus van Thebe, en Iocaste.
Toen haar, door het noodlot achtervolgde, vader zichzelf met blindheid sloeg en in ballingschap ging, volgde zij hem vrijwillig en deelde zijn lot. Na Oedipus’ dood naar Thebe teruggekeerd, weerstreefde zij koning Creons verbod om haar gesneuvelde broeder Polynices te begraven; zij was bereid, zelfs ten koste van haar leven, haar plicht te doen tegenover haar gestorven broer en de goddelijke wet te vervullen: immers de schim der dode kreeg eerst rust na een begrafenis. Antigone werd door Creon opgesloten in een grafgewelf, waar zij zich het leven benam. Haar bruidegom, Creons zoon Haemon, volgde haar vrijwillig in de dood; haar persoon en optreden vormen het thema van Sophocles’ tragedie: Antigone.2. Dochter van de Trojaanse koning Laomedon. Zij was zo trots op haar schone haren, dat zij de afgunst van Hera opwekte en door de godin in een ooievaar werd veranderd (Ov. VI, 93).
3. Gemalin van Peleus. Door de jaloerse Astydamea, die haar liefde voor Peleus niet beantwoord zag, werd haar verteld dat haar man haar ontrouw was. Misleid door deze laster sloeg zij de hand aan zich zelf.
Zie Oedipus, Iocaste, Polynices, Haemon, Laomedon, Hera, Peleus, Astydamea,
