Zoon van Aeacus en Endeïs; bij het discuswerpen, doodden hij en zijn broer Telamon, hun halfbroer Phocus; zij vluchtten uit Aegina, namen deel aan de Argonautentocht en belandden tenslotte bij Eurytion, koning van Phthia, die hem zijn dochter tot vrouw gaf en een deel van zijn gebied. Peleus nam deel aan de Calydonische jacht, en had hierbij het ongeluk zijn schoonvader te doden.
Hij verliet daarom Phthia, en begaf zich naar lolcus en nam daar deel aan de lijkspelen die door Acastus waren ingesteld ter ere van zijn vader Pelias. Astydamea, de gemalin van Acastus belasterde Peleus bij haar man, die in zijn toorn, bij een jachtpartij in het Peliongebergte, op Peleus een aanslag pleegde. De goden kwamen echter Peleus te hulp, hij doodde Acastus en zijn echtgenote en kreeg van de goden de schone Nereïde Thetis tot vrouw. Bij haar werd hij vader van Achilles. Op de bruiloft van Peleus en Thetis speelde zich de scène af van Eris en haar twistappel. Na Achilles’ dood zou Peleus uit zijn gebied Phthia zijn verdreven, tijdelijk weer in de regering hersteld door Neoptolemus, doch door Orestes definitief verjaagd. Bij zijn dood werd hij in de onderwereld geplaatst bij Aeacus en Achilles, of v.a. volgde hij Thetis naar de onpeilbare diepten der zee, en leeft daar aan haar zijde voort (Ov.XI,217 e.v.). ICONOGRAFIE Op vele monumenten ziet men Peleus als jager naakt of met een mantel, in de hand een zwaard, knots of jachtmes. Zijn huwelijk met Thetis is o.a. geschilderd op de bekende Françoisvaas (ca. 570 v.C.) te Florence; het is ook het onderwerp van enige schilderstukken uit de renaissance en barok.Zie Aecus, Endeïs, Telamon, Phocus, Argonautentocht, Eurytion, Calydonische jacht, Acastus, Pelias, Astydamea, Nereïde, Thetis, Achilles, Eris
