(Gr. Alkmaion), zoon van Amphiaraus en Eriphyle.
Laatstgenoemde wist haar man te overreden om deel te nemen aan de tocht der Zeven tegen Thebe. Amphiaraus, wel wetend dat dit zijn dood betekende, droeg aan zijn zoon op om hem te wreken als hij gesneuveld zou zijn. Alcmaeon nam deel aan de tocht der Epigonen, en na ongedeerd de strijd doorstaan te hebben, doodde hij zijn moeder Eriphyle, de opdracht van zijn vader indachtig. Achtervolgd door de Wraakgodinnen zwierf hij rond, en trachtte tenslotte rust te vinden bij koning Phegeus, die hem zijn dochter tot vrouw gaf. Nog lieten de Wraakgodinnen niet af hem te achtervolgen, tot een orakel hem verklaarde dat de rust hem wachtte, daar waar de zon tijdens zijn moedermoord niet had geschenen. Het was de monding der Achelous, die eerst sinds kort was aangeslibd. Alcmaeon huwde daar Callirhoë (2), de dochter van de stroomgod, die hem verzocht om het halssnoer en kleed te halen, waarmee Eriphyle indertijd Alcmaeon had overreed deel te nemen aan de strijd der Epigonen. Deze sieraden waren achtergebleven bij Phegeus; toen Alcmaeon voorwendde ze te willen wijden aan Apollo, en Phegeus het bedrog bemerkte, liet hij Alcmaeon door zijn zonen doden.Zie Amphiaraus, Eriphyle, Zeven tegen Thebe, Epigonen, Phegeus, Achelous, Callirhoë
