wrijving

betekenis & definitie

wrijving - zelfstandig naamwoord
uitspraak: wrij-ving

1. toestand van kwaad zijn op elkaar
♢ er is altijd wat wrijving tussen de broers
2. het tegen elkaar of langs elkaar heen bewegen
♢ door de wrijving ontstaat elektriciteit

Zelfstandig naamwoord: wrij-ving
de wrijving

Synoniemen
bonje, conflict, geschil, heibel, meningsverschil, onenigheid, ongenoegen, onvrede, ruzie, stront, twist, verdeeldheid

Tegenstellingen
genoegen, harmonie