wegvluchten

betekenis & definitie

wegvluchten - regelmatig werkwoord
uitspraak: weg-vluch-ten

1. naar een andere plaats vluchten
♢ de dorpsbewoners vluchtten weg, toen ze de soldaten zagen komen

Regelmatig werkwoord: weg-vluch-ten
ik vlucht weg (... ik wegvlucht)
jij/u vlucht weg (... jij wegvlucht)
hij/zij vlucht weg (... hij wegvlucht)
wij/zij/jullie vluchten weg (... wij wegvluchten)
ik/jij/u/hij/zij vluchtte weg (... ik wegvluchtte)
wij/zij/jullie vluchtten weg (... wij wegvluchtten)
hij is weggevlucht
de/het/een weggevluchte ....
wegvluchtend, wegvluchtende