verdenking

betekenis & definitie

verdenking - zelfstandig naamwoord
uitspraak: ver-den-king

1. het denken dat hij iets verkeerds heeft gedaan
♢ hij werd gearresteerd op verdenking van fraude
1. een verdenking koesteren
[iemand ergens van verdenken]
2. op verdenking van
[hij wordt ervan verdacht]

Zelfstandig naamwoord: ver-den-king
de verdenking