uitwaaien

betekenis & definitie

uitwaaien - regelmatig werkwoord
uitspraak: uit-waai-en

1. naar buiten gaan om frisse lucht te krijgen
♢ zullen we even lekker gaan uitwaaien aan het strand?
2. door waaien gedoofd worden
♢ pas op, de kaars waait uit!

Regelmatig werkwoord: uit-waai-en
ik waai uit (... ik uitwaai)
jij/u waait uit (... jij uitwaait)
hij/zij waait uit (... hij uitwaait)
wij/zij/jullie waaien uit (... wij uitwaaien)
ik/jij/u/hij/zij waaide uit (... ik uitwaaide)
wij/zij/jullie waaiden uit (... wij uitwaaiden)
hij is uitgewaaid
de/het/een uitgewaaide ....
uitwaaiend, uitwaaiende