uiteenvallen

betekenis & definitie

uiteenvallen - onregelmatig werkwoord
uitspraak: uit-een-val-len

1. in delen uit elkaar vallen
♢ de doos die naar beneden gegooid werd, viel uiteen
2. de vroegere samenhang verliezen
♢ onze hechte vriendengroep is uiteengevallen

Onregelmatig werkwoord: uit-een-val-len
ik val uiteen (... ik uiteenval)
jij/u valt uiteen (... jij uiteenvalt)
hij/zij valt uiteen (... hij uiteenvalt)
wij/zij/jullie vallen uiteen (... wij uiteenvallen)
ik/jij/u/hij/zij viel uiteen (... ik uiteenviel)
wij/zij/jullie vielen uiteen (... wij uiteenvielen)
hij is uiteengevallen
de/het/een uiteengevallen ....
uiteenvallend, uiteenvallende

Synoniemen
verbrokkelen