terras

betekenis & definitie

terras - zelfstandig naamwoord
uitspraak: ter-ras

1. plek in de buitenlucht waar je kunt zitten om iets te drinken
♢ we zaten lekker op een terrasje in de zon
2. vlak, horizontaal terrein tegen de helling van een berg of heuvel
♢ rijst wordt geteeld op terrassen

Zelfstandig naamwoord: ter-ras
het terras
de terrassen
het terrasje