spoken

betekenis & definitie

spoken - regelmatig werkwoord
uitspraak: spo-ken

1. het rondgaan van een spook
♢ het spookte in dat oude kasteel
1. er spookt een gedachte door zijn hoofd
[die laat hem niet met rust]
2. door het huis spoken
['s nachts op zijn, terwijl anderen slapen]

Regelmatig werkwoord: spo-ken
ik spook
jij/u spookt
hij/zij spookt
wij/zij/jullie spoken
ik/jij/u/hij/zij spookte
wij/zij/jullie spookten
hij heeft gespookt
de/het/een gespookte ....
spokend, spokende