plagen

betekenis & definitie

plagen - regelmatig werkwoord
uitspraak: pla-gen

1. voor de grap boos proberen te maken
♢ mijn broers plagen hun zusje altijd
2. erdoor gehinderd worden
♢ hij wordt geplaagd door kiespijn

Regelmatig werkwoord: pla-gen
ik plaag
jij/u plaagt
hij/zij plaagt
wij/zij/jullie plagen
ik/jij/u/hij/zij plaagde
wij/zij/jullie plaagden
hij heeft geplaagd
de/het/een geplaagde ....
plagend, plagende