ontstellen

betekenis & definitie

ontstellen - regelmatig werkwoord
uitspraak: ont-stel-len

1. iemand een heftig gevoel van schrik bezorgen
♢ de plotselinge dood van opa ontstelde zijn kleinkinderen

Regelmatig werkwoord: ont-stel-len
ik ontstel
jij/u ontstelt
hij/zij ontstelt
wij/zij/jullie ontstellen
ik/jij/u/hij/zij ontstelde
wij/zij/jullie ontstelden
hij heeft ontsteld
de/het/een ontstelde ....

Synoniemen
schokken