onmacht

betekenis & definitie

onmacht - zelfstandig naamwoord
uitspraak: on-macht

1. het niet in staat zijn om iets te doen
♢ hij moest zijn onmacht bekennen
1. in onmacht vallen
[flauwvallen]

Zelfstandig naamwoord: on-macht
de onmacht

Synoniemen
machteloosheid

Tegenstellingen
macht