kronen

betekenis & definitie

kronen - regelmatig werkwoord
uitspraak: kro-nen

1. iemand een kroon op zetten en hem of haar de vorstelijke waardigheid verlenen
♢ de koningin werd gekroond in de Nieuwe Kerk

Regelmatig werkwoord: kro-nen
ik kroon
jij/u kroont
hij/zij kroont
wij/zij/jullie kronen
ik/jij/u/hij/zij kroonde
wij/zij/jullie kroonden
hij heeft gekroond
de/het/een gekroonde ....