klateren

betekenis & definitie

klateren - regelmatig werkwoord
uitspraak: kla-te-ren

1. het geluid maken van water dat naar beneden valt
♢ op het plein stond een klaterende fontein

Regelmatig werkwoord: kla-te-ren
het klatert
zij klateren
het klaterde
zij klaterden
het heeft geklaterd
klaterend, klaterende