hort

betekenis & definitie

hort - zelfstandig naamwoord

1. harde duw
♢ hij gaf het paard een hort
1. met horten en stoten
[met schokken, onregelmatig]
2. de hort op gaan
[de straat op gaan, uitgaan]
3. de hort op gaan
[ervandoor gaan]

Zelfstandig naamwoord: hort
de hort
de horten

Synoniemen
stomp, stoot